şimdi ellerin, sığındığın limana bağlı... gözlerin süzülen martıda... aklın özgürlüğe takılı... bekliyorsun... ama boşuna: ne bir gelen olacak! ne de bir giden!
düşüver ardına o martının bence... ve dönme bir daha bu sığınağa... unut da derdim ama: hüznün çok ağır belli... gönlün bilir... ister unut! ister unutma!
0 Yorum:
Yorum Gönder