Aşk Olsun! | "Aşk" ve Felsefe

açtık mıydı hele bir | son vitesi,

adedi devir... | motorun sesi...

uuuuuuuy! çocuklar kim bilir
ne harikuladedir | 160 kilometre giderken öpüşmesi...
[Nâzım Hikmet | "Nikbinlik" | 1930]

Anlam Adacıkları... Bundan önceki "Felsefe ve 'Aşk'" başlıklı yazımda, günü ve saati yaklaşan "Felsefe Akşamları İstanbul'da Bir Başkadır" adlı etkinlikten ve bu etkinliğin konuşmacısı Dr. Ufuk Yaltıraklı'dan söz etmiştim. O yazımla, bir bakıma bu etkinliğe "son çağrı" çizgisinde öznel bir katkı sağlamaya çalışmıştım.

Konuşmacı Yaltıraklı'nın yakın geçmişte, kendisiyle yapılan bir söyleşiye eriştim internet'te. "Önceki Yüzyıllarda Herkesin Hedefi Vardı. Bugün İnsanlarda Hedef Kalmadı" başlıklı bu söyleşide şöyle diyordu Yaltıraklı: "Felsefe yanıt vermez, soru sorar. Biz de öyle yapıyoruz."
Bu söyleşide kullandığı "anlam adacıkları" kavramı özellikle dikkatimi çekti benim.
"Az da olsa, mutlu olmaları için insanlar, o 'anlam adacıkları'nı yakalamaya çalışmalı. Öznel dünyalarını geliştirmek isteyenler çok okumalı, yazmalıdırlar. ... Düşünmek de lazım: kendimizi düşünmekle başlayabiliriz söz gelimi."

"Felsefe ve Aşk" | Konuşmacı: Dr. Ufuk Yaltıraklı | 14 Temmuz 2012 | Dragos Sahil Sitesi - Havuzbaşı

Logİstanbul okurları iyi bilirler: Bu blogun amacı, "İstanbullu olma sorumluluğu"nun yerine getirilip, İstanbul'da yaşarken edinilen her tür kazancın "yazı yoluyla geridönüşümü"nün gerçekleştirilmesi. Yaltıraklı'nın yukarıdaki sözüne kulak verirsek, bu da bir tür "anlam adacığı" sayılabilir. Yarım yüzyıllık bir İstanbullu olarak, nerdeyse her şeyimi burada kazandım; yine nerdeyse yalnızca kazancımın çoğunu değil, çoğu sevdiğimi de bu kentte yitirdim. Sevdim, sevildim; terk ettim, terk edildim...

Yorumla|Paylaş

Felsefe ve "Aşk"

"seversin, kavuşamazsın aşk olur..." (âşık veysel şatıroğlu & orpheus)

Felsefe Akşamları İstanbul'da Bir B/aşkadır...
O akşam, İstanbul âşığı, felsefe tutkunu ve aşk düşkünü İstanbulluların yaşadığı bir akşamsa, daha bir b/aşkadır...

Felsefe ve "Aşk": "Bilgi/bilge sevgisi/aşkı" felsefe, hepimizin can damarına dokunacak bu akşam. Bir türlü içine giremediğimiz ya da içinden hiç çıkamadığımız "aşk" olgusunu dile getirecek sevgili Dr. Ufuk Yaltıraklı dostumuz.

Bir de Yaltıraklı'nın güzel yüzü, güzel gözleriyle bakacağız aşka bu akşam; yine, onun güzel felsefi diliyle konuşacağız aşkla bu akşam... Niye saklanıyor sanıyorsunuz, "aşk"ın üç harfi tek bir AKŞamda?
Öyleyse gelin, bırakalım kendimizi bu İstanbul Akşamı'na: gersin çift yanlı yayı "S"yi ve salsın yüreğindeki "İ" okunu izleyenlerin gönül evine şu İstanbul. Vurulur da düşersek İstanbul'un "U" kuyusuna, elbet bir "Yakup" çıkar da bulur bizi o kUyUda. Ya da bulamazsa en azından, bir ağlayanımız olur: "Yusuf'um! Yusuf'um!" deyu...
O da olmazsa, o kuyuda ya Kerem-Mecnun-Tahir olarak yatar, yatar ağlarız Aslı-Leyla-Zühre'lerimize. Öyle ya, ne demişti büyük şairimiz Nâzım Hikmet: "Ayıp değil, Tahir ile Zühre olmak; ölmek de ayıp değil bir aşk yüzünden..." Anlayacağınız, Yaltıraklı'yla bu akşam Havuzbaşı yöresindeki "aşk bahçesi"nin patikalarında yürüyeceğiz hep birlikte.

Ufuk Yaltıraklı ve Ömer Çendeoğlu | Kadıköy | 25.07.2010

Bakarsınız Aristotales, Sokrates, Platon, Herakleitus da çıkagelir karşı yakadan ve katılırlar aramıza. Lyr'ini (kısa saplı bağlamasını) kapıp ozan Orpheus da çıkagelir bakarsınız: "Benim sadık yârim kara topraktır," deyişiyle "ölmeden ölmeyi" öneriverir bizlere. O eski Trakya miti, bu kez İstanbul'un bu yakasında Dragos Tepe'sinde yeniden "örülür" Apollon'un bu oğlu aracılığıyla. Orpheus'un Eurydike'sinde bulup yitirdiği, bizlerin hepimizin her yerde dört gözle aradığı o "en sadık yâr"in ne/kim olduğu sorusunun yanıtı, bu tepenin taşına da bir kez olsun kazınır bakarsınız: kim bilir!

Yorumla|Paylaş